Stel dat iemand u jaren geleden een vraag had gesteld waar de officiële rente van de Fed te vinden zou zijn als de werkloosheid 3,7 procent zou bedragen, inflatie ergens tussen 2 en 2,5 procent en de economische groei jarenlang aanmerkelijk boven de potentiële groei (kort: groeipercentage dat een economie lang vast kan houden zonder oververhit te raken) had gelegen én dat naar verwachting komende jaren zou aanhouden. Als u érgens over had getwijfeld bij het beantwoorden van die vraag, dan

Het was weer een week. De beurs daalde opnieuw – meerdere aandelen bevinden zich inmiddels in een “bearmarket”, daar ze twintig procent of meer zijn gedaald ten opzichte van hun hoogtepunt. De goudprijs steeg ietwat tot $1.230 per troy ounce. Opvallend van de val in aandelen was het feit dat deze week de zogenoemde “margin debt” (schuld waarmee beleggingsportefeuilles worden gefinancierd) het meest daalde sinds … het Lehman Brothers-moment in 2008. Wat was er aan de hand?

Hoe ga je te werk als je als centrale bank de ruimte waarbinnen je mag opereren wilt vergroten om zo een beleid te voeren dat nog schadelijker is voor de gewone man, en meer gevolgen voor de financiële markten heeft, zónder dat het publiek je plannen doorziet? Wat je in ieder geval níet doet, is zeggen dat je dat wilt natuurlijk.