Prijsstabiliteit. Dat is al decennialang hét streven van de centrale banken, zeker die in het Westen. Centrale bankiers kloppen zichzelf vaak op de borst dat ze daarin zijn geslaagd, zeker de laatste decennia. Dat zij dat stellen wil echter niet zeggen dat het ook waar is. Laten we, om de vraag of die borstklopperij terecht is te beantwoorden, inzoomen op de ervaringen in Nederland daarmee. 

De Japanse centrale bank, de Bank of Japan, is op een punt gekomen waarop het nog maar twee keuzes heeft: (a) het beleid nog extremer maken, in vorm van helikoptergeld, of (b) inzien dat hun keynesiaanse oplossing van ruim, ruimer, ruimst monetair beleid gefaald heeft. Vandaag maakte Haruhiko Kuroda bekend dat de Bank of Japan meer ETF’s gaat opkopen (ja, meer, de Bank of Japan koopt al langer indexfondsen) en het zal meer dollars aan Japanse bedrijven uitlenen (ja, ook dat deed het al).... »

Centrale banken lijken in een strijd verwikkeld te zijn om wie de meeste activa kan verzamelen. Afgelopen maand had de Europese Centrale Bank (ECB) de twijfelachtige eer om haar eigen record te verbreken. De ECB brak door de €3.130 miljard-grens. Alleen in juni breidde de ECB haar balans al uit met €53 miljard.

Maar de ECB loopt tegen haar grenzen aan. Vorig jaar wierp ik de mogelijk op dat het stimulusprogramma van de ECB zijn einde niet zou halen. Er zijn simpelweg niet voldoende staatsobligaties die in aanmerking komen om door de ECB opgekocht te worden. Dus concludeerde ik dat: “de ECB een steeds breder scala aan activa [gaat] opkopen, met alle (politieke) gevolgen van dien”. In maart kwam Mario Draghi tot dezelfde conclusie. Hij kondigde aan dat de ECB zou beginnen met het