Onlangs kwam ik het bericht tegen dat Pimco, het grootste obligatiebeleggingsfonds ter wereld, de kans op een recessie in de Verenigde Staten in de komende jaren op 70 procent schat. Dat is me nogal wat. Het was ook een bevestiging van mijn vermoedens. Enerzijds omdat ik nog steeds vrees dat de Amerikaanse economie een hogere rente van de Fed niet aankan en anderzijds omdat de  biologische klok van de Amerikaanse economie aangeeft dat het weer de tijd is voor een recessie. Wat ik daarmee

Eerlijk is eerlijk. De Amerikaanse economische groei viel wat tegen in het eerste kwartaal van 2017. Maar over het algemeen is de Amerikaanse Federal Reserve optimistisch over het economisch herstel en die mening wordt doorgaans gedeeld door de pers en beleggers. Het is allemaal rozengeur en maneschijn. Althans, daar lijkt het op. Want in mijn zoektocht naar wat er zich onder het oppervlak afspeelt, stuitte ik op een merkwaardige ontwikkeling. Een van die feitjes waar je raar van opkijkt. Is

De Fed besloot deze week om opnieuw de rente te verhogen, naar 1,25%. Zoals we vorige week zagen (in: “De Keynesiaanse ´output gap´-illusie”), was dat volgens de Taylorregel – die de Fed nog steeds beweert te volgen – onvermijdelijk. En er volgt mogelijk nog een renteverhoging dit jaar. Toch gebeurde er iets opvallends. Iets waar de Fed zeker geen rekening mee hield. En dat wat er gebeurde, voorspelt weinig goeds voor ´s werelds belangrijkste economie.