Zoals ik begin deze maand schreef, is het economisch herstel in de Verenigde Staten een hersenschim. Afgelopen woensdag kwam de waarheid aan het licht. Terwijl analisten eerst nog hadden verwacht dat de Amerikaanse economie 2,1% (jaar op jaar) zou groeien, bleek het bbp slechts een miezerige 0,2% te zijn toegenomen. De Amerikaanse economie is tot stilstand gekomen. Maar wat u nergens anders leest, is dat het bbp 0,6% gekrompen zou zijn als het niet voor deze zeer zorgelijke ontwikkeling zou zijn geweest.

Het bruto binnenlands product (bpp) kent een kwantitatieve zijde, dat wil zeggen, zijn hoogte. Zo bedraagt het Amerikaanse bbp momenteel $11.170 miljard.

Maar er is ook een kwalitatieve zijde. De kwaliteit van de groei in het bbp kan namelijk hoog of laag zijn, ongeachte de hoogte. En laat nou net de kwaliteit het afgelopen kwartaal bedroevend zijn geweest.

Waar heb ik het over?

De bedrijfsvoorraden zijn toegenomen.

En als het niet voor de toename in bedrijfsvoorraden was, zou de Amerikaanse economie met 0,6% gekrompen zijn, in plaats van met 0,2% gegroeid.

Zelfs volgens de Bureau of Economic Analysis (BEA) — verantwoordelijk voor de Amerikaanse bbp-ramingen — is een "unanticipated buildup in inventories" een indicatie van economische terugval (zie ook de website van de BEA).

Dus: betekent deze toename van de bedrijfsvoorraden dat de Amerikaanse economie ook de rest van het jaar zal verslechteren?

Bij gebrek aan specifiekere informatie, kunnen we ons twee scenario's inbeelden. De toename in bedrijfsvoorraden betekent dat eindproducten langer op de plank blijven liggen (slecht signaal), of dat producenten halffabrikaten en grondstoffen inslaan omdat ze een grotere vraag anticiperen (goed signaal).

Gelukkig hebben we een ander puzzelstuk. En zoals Jim Rogers ooit zei, beleggen is als een enorme 3D-puzzel waarvan alle stukken constant van vorm veranderen.

Het ontbrekende puzzelstuk zijn in dit geval de grondstofprijzen.

Als die toenemende bedrijfsvoorraden het resultaat zouden zijn van het massaal inslaan van grondstoffen door bedrijven, dan zou dit weerspiegeld moeten worden in grondstofprijzen. Dat zou betekenen dat we een tendens naar een stijgende industriële vraag moeten kunnen waarnemen in zilver-, olie-, gas-, koper-, maïs-, tin-, nikkel-, platina-, katoen- en rubberprijzen. Het tegenovergestelde is echter waar.

Mijn voorlopige conclusie is daarom dat de toenemende bedrijfsvoorraden het afgelopen kwartaal — en het kwartaal daarvoor — een teken zijn van een industriebrede afname van de vraag.

Na woensdag daalden de edelmetaalprijzen hard. Op donderdag leverde zilver bijna 5% in en ook goud daalde met meerdere procenten.

Velen klopten bij mij aan met de vraag: "Waarom daalt de goudprijs?", om er gelijk aan toe te voegen: "De Amerikaanse economie komt immers tot stilstand! Het kan toch niet anders zijn dan dat de Federal Reserve nu renteverhogingen uitstelt?".

Niets is minder waar.

De Federal Reserve heeft door laten schemeren dat zij de tegenvallende cijfers zien als een tijdelijke tegenslag. Zij geven het 'slechte weer' de schuld, iets wat een 'tijdelijke factor' noemen.

Uiteraard is deze rationalisering van tegenvallende cijfers niet nieuw. Al sinds de recessie in 2008 worden alle teleurstellende cijfers weggenuanceerd, terwijl alle positieve verrassingen worden gezien als 'bevestiging van het herstel'.

Maar de realiteit is dat de Federal Reserve om deze reden nog steeds op koers ligt om in juni een renteverhoging door te voeren.

Dat de Federal Reserve haar kop in het zand steekt moet voor iedereen duidelijk zijn die de statistieken en de Fed-notulen van afgelopen woensdag erbij pakt. Neem het consumentenvertrouwen.

De Fed wees beleggers op het feit dat "het consumentenvertrouwen onverminderd hoog is".

Het enige probleem is dat de consumentenvertrouwenindex inmiddels ineengestort is van 101,3 naar 95,2. Dat terwijl analisten hadden gerekend op 103 (cijfers van Bloomberg). Het consumentenvertrouwen is broos, niet 'onverminderd hoog'.

Kortom, de Fed beweert iets, terwijl iedere leek simpelweg de cijfers erbij kan pakken om het ongelijk van de centrale bank aan te tonen. De Federal Reserve steekt de kop in het zand, en dat is de reden dat de goudprijs nu nog daalt.

En tot het Fed-besluit van juni, wat maken zwakke cijfers uit? Blijkbaar wordt alle zwakte weggerationaliseerd als 'tijdelijk'. En zo lang de Federal Reserve doet alsof de economie herstelt, zal de goudprijs onder druk blijven staan. Totdat niemand er meer omheen kan en de geloofwaardigheid van de Amerikaanse centrale bank nog verder afbrokkelt.

Dit is het moment dat de goudprijs kan en gaat bodemen (in dollars). Ik heb eerder dit jaar geschreven dat een val terug naar $1.100/oz reëel is, en dit is waarschijnlijk het moment dat we deze beweging richting de $1.100 gaan zien. Voor de zilverprijs geldt hetzelfde, en een daling naar de $15/oz is mogelijk. Ook zilver nadert een bodem in dollars.