Touwtrekwedstrijd op edelmetalenmarkt?
2 november 2018
De Amerikaanse bedrijven hebben in oktober met zijn allen voor 250.000 nieuwe banen gezorgd. Dat berichtte het Amerikaanse bureau voor statistiek vanmiddag. Dat is niet alleen in absolute termen een prima prestatie – gemiddeld kwamen er sinds het begin van het jaar 213.000 banen per maand bij – maar ook ten opzichte van de verwachtingen op de markten. Analisten voorspelden een toename van 200.000. De werkloosheid bleef op 3,7 procent liggen, een historisch gezien zeer laag niveau.
Dat de werkloosheid niet verder is gedaald na zo’n goed banenrapport, geeft duidelijk aan dat de bodem in werkloosheid om de hoek is, zo niet is bereikt. Wie nu nog werkloos is in de VS, is blijkbaar heel moeilijk aan een baan te helpen. De reden kan bijvoorbeeld zijn dat die groep te weinig (relevante) ervaring heeft of geen geschikte vooropleiding.
Macro-economisch gesproken betekent dit dat we vanaf nu sterkere opwaartse druk op de lonen kunnen verwachten. Als werkgevers nauwelijks meer in staat zijn nieuwe mensen te vinden, dan zullen ze via arbeidsvoorwaarden proberen de werkenden los te weken bij de concurrentie. Concurrentie die zulke pogingen zullen pareren door onder meer lonen meer te verhogen dan voorheen.
In oktober lijkt dit al zichtbaar te zijn geworden. Het uurloon lag 3,1 procent hoger dan een jaar geleden, de snelste stijging in jaren.
Daarmee stijgen de lonen merkbaar sneller dan de inflatie, wat niets anders betekent dan dat de koopkracht van de Amerikanen toeneemt. Gezien het feit dat hun vertrouwen zeer hoog is – geen wonder met zo’n arbeidsmarkt en loonstijgingen – en dat een optimistische consument doorgaans een consument is die zijn geld vrolijk laat rollen, is er sprake van behoorlijke wind mee in de rug van de Amerikaanse economie.
Vanuit de Fed bezien is dat alles reden te meer de officiële rente in december dit jaar nog eens te verhogen én nogmaals te onderstrepen dat de bank ermee door zal gaan in 2019.
In het kielzog daarvan zou het niet verbazen als de Amerikaanse langetermijnrentes onder opwaartse druk blijven de komende tijd, iets wat ook de Europese evenknieën mee omhoog kan trekken, zeker aangezien de ECB per 31 december stopt met het opkopen van staatsobligaties van de eurolanden. Dat opkopen is te zien als een kracht die de rentes omlaag drukt.
Die stijgende rentes en een nog sterkere overtuiging dat de Fed door zal gaan met renteverhogingen, is een neerwaartse kracht op de prijs van edelmetalen. Daar staat evenwel tegenover dat de Amerikaanse parlementsverkiezingen naderen. Het vooruitzicht op een politieke patstelling als de Democraten, zoals wordt verwacht, de Tweede Kamer veroveren, is juist een opwaartse kracht voor de prijzen van goud en zilver. Het zou dus niet verbazen als de goudprijs de komende tijd min of meer zijwaarts beweegt.
