Forward guidance, ofwel de centrale bank die de buitenwereld laat weten wanneer een wijziging van het monetaire beleid te verwachten is en onder welke voorwaarden, is sinds 2008 een belangrijk instrument voor de centrale banken zoals de Fed geworden. Elke uiting in die richting was echter per definitie voor meerdere interpretaties vatbaar. Daar is met de genoemde woorden van Powell op 10 juni 2020 een einde aan gekomen. Het is de moeder aller forward guidances als het ware. Samen met nog enkele andere puzzelstukken is het beeld wat het monetaire beleid in de VS de komende jaren betreft in mijn ogen helderder dan ooit.

Om te beginnen waren er de woorden dat het mogelijk is dat de centrale bank en het parlement in de VS meer maatregelen zullen moeten nemen om de economie te stimuleren. Dat zei Powell niet één keer maar meerdere keren.

De tweede rode lijn uit de persconferentie na afloop van de vergadering van het rentecomité betreft de Amerikaanse arbeidsmarkt. Die bleek in mei veel beter te draaien dan iedereen had verwacht (daarover zo meer). De werkloosheid steeg niet verder maar daalde juist. Een welkome verrassing, aldus Powell. Hij zei echter ook niet te zullen reageren op één meevallend macro-economisch cijfer.

Betekent dat dat als de werkloosheid de komende maanden blijft zakken, de Fed dan wél zal reageren? In mijn ogen niet.

Neem de verwachtingen van de leden van het rentecomité over de werkloosheid in de VS de komende jaren, het beste te zien als een kompas waar de Fed op vaart. De bank ziet die dit jaar onder de 10 procent zakken (thans 13,3 procent) en in 2021 en 2022 verder dalen naar 6,5 respectievelijk 5,5 procent.

Daarmee zou de werkloosheid niet alleen niet terugzakken naar het pre-crisis niveau maar ook niet naar het lange termijn werkloosheidpercentage die hoort bij de Amerikaanse economie volgens de Fed, namelijk 4,1 procent.

Aangezien één van de taken van de Fed zorgen voor maximale werkgelegenheid is, aangezien een werkloosheid boven dat natuurlijke niveau de inflatie omlaag druk en gezien het feit dat de inflatie op het moment veel te laag is voor de bank, leidt die combinatie ons naar de conclusie dat het monetaire beleid van de Fed de komende jaren eerder nog ruimer zal worden dan minder ruim. Anders gezegd (en precies zoals Powell zei): de bank gaat voorlopig niet eens nadenken over wanneer te beginnen na te denken over renteverhogingen.

Tel daarbij de opmerkingen zoals dat ‘we (de Fed dus) de economie blijven steunen zo lang het nodig is’, ‘onze hoofdfocus op de arbeidsmarkt ligt’ en dat de bank verwacht dat miljoenen Amerikanen die in de afgelopen weken ontslagen zijn (ruim 40 miljoen) nog jarenlang werkloos zullen blijven en je begrijpt waarom ik een scenario waarin voetbalclub Almere City uitgenodigd wordt mee te doen in de Engelse Premier League en die in het debuutjaar wint nog waarschijnlijker acht dan dat de Fed de rente verhoogt in de komende minstens 24 maanden zo niet langer.