Met alle zorgwekkende en onstabiele economische ontwikkelingen wereldwijd zou het logisch lijken dat we op een punt zijn aanbeland dat zelfs beleggers van hun hoge risicoprofiel zouden afstappen. De extra liquiditeit die de Fed en de BoJ massaal in beurzen pompt, de verwachte stijging in olieprijzen en valutaoorlog blijven aanjagers voor de vrees op stijgende inflatie. Echter niets is minder waar, in de Verenigde Staten bereikten de Standard & Poor’s en Dow Jones afgelopen week weer opnieuw nieuwe recordhoogtes. Zelfs de Europese aandelen en bankaandelen herstelden zich licht. Beleggers trokken zich ook vrij weinig aan van de negatieve economische cijfers in Europa en gingen onverstoorbaar verder met hun risicospel. Gelukkig heeft Cyprus de financiële markten ook niet lang dwars gezeten. De ECB kwam woensdag met het weinig schokkende nieuws dat ze de rente ongewijzigd lieten. Het hoge werkeloosheidspercentage in Europa in februari dat op een record van 12% uit kwam, kon hier geen wijziging in brengen. De ECB houdt zijn behoedzame koers aan en lijkt het beleid alleen te willen verruimen als de economie het onverwacht slecht blijft doen. Onze vraag zou dan zijn, wat gebeurd er dan als de Europese economie volgens verwachting slecht blijft doen…

De centrale bank van Japan overrompelde daarin tegen de financiële markten wel met een agressieve “All- in” stap door de geldkranen wagenwijd open te zetten. Haruhiko Kuroda gooit al tijdens zijn eerste vergadering als nieuwbakken president van de Bank of Japan hoge ogen op om de tegenaanval tegen het deflatiemonster in te zetten. Hij wil de komende twee jaar het opkopen van staatsobligaties en ander schuldpapier verdubbelen wat zou moeten oplopen tot jaarlijkse bijdrage van $530  miljard. De Japanse rentetarieven waren al teruggeduwd naar de 0-0,1%. Met deze maatregelen hoopt het land binnen twee jaar een inflatie van 2% te kunnen bewerkstellen. Amerikaanse beleggers zagen dit als een aangenaam teken.

De week begon al met de melding dat ’s werelds grootste goud fonds SPDR Gold Trust meer dan 1,208 ton goud posities uit het fonds zag wegstromen. Het fonds houdt op dit moment zijn laagste niveau sinds juli 2011 aan. Goud daalde naar $1563,68 Toz en zilver daalde zelfs naar $26,91 Toz. Ook het plotselinge nieuws van de vloedgolf aan extra liquiditeit door de BoJ duwde de beide edelmetalen verder naar beneden. Dankzij licht economisch herstel in de Verenigde Staten, de geldverruiming in Japan en het Verenigd Koninkrijk maakte de dollar zeer aantrekkelijk en steeg direct met 2% ten opzichte van de euro. De yen daalde met 1,6% ten opzichte van de dollar. Dat een sterke dollar op korte termijn niet goed is voor commodities is algemeen bekend. Echter is Japan een grootverbruiker van zilver, waardoor het agressieve beleid dat de exportpositie van het land aanzienlijk moet stimuleren de al lang verwachte positieve uitwerkingen kan hebben op zilverkoers. Immers zal de binnenlandse economie ook gestimuleerd worden waardoor er een grotere vraag zal ontstaan naar fysiek zilver.

Aan het einde van de week kunnen we melden dat de goudtrackers zich inmiddels enigszins hersteld hebben van de eerdere uitstroom. In het eerste kwartaal van 2013 bedroeg de uitstroom van goud 9,2 miljard dollar terwijl er aan de andere kant toch weer met 4 miljard werd aangekocht. Daarnaast liet het eerste kwartaal zien dat in plaats van de veelbesproken ‘Great rotation’ van obligaties naar aandelen weinig sprake was doordat investeerders hun aan de zijlijn geparkeerde cash in aandelen beleggen en zich vooral voorbereiden op een stijging van de rentes. Wij merken dat er bij particuliere beleggers steeds meer onrust over de huidige economische omstandigheden heerst. Niet in de laatste plaats zorgde de turbulentie en angst omtrent Cyprus ervoor dat de angst om spaargeld steeds groter wordt. Op de fysieke goudmarkt werd bekend dat ABN AMRO plots per 1 april gestopt is om fysiek edelmetaal aan haar klanten uit te leveren. De betalingstoringen van ING, Rabobank en IDEAL afgelopen week deden hier ook een aanzienlijke duit in de zak. Want wat gebeurd er als we niet meer bij ons geld kunnen? En welke valuta’s kunnen we nog vertouwen? Gebruikmakend van de valutaoorlog, grote onzekerheden in Europa en nog steeds tegenvallende economische groei in Amerika worden de positie van de euro en de dollar steeds zwakker (ondanks de tussentijdse opleving van de dollar afgelopen week). China speelt daar op dit moment al handig op in en zal actief de Renminbi proberen te stimuleren en steeds meer marktspecialisten verwachten dat China op dit moment alle zeilen bij zet om van hun munt een wereldreservevaluta te maken. Japan is afgelopen week ook met een agressief charme offensief begonnen. Beleggers zullen steeds meer opzoek gaan naar diversificatie van de internationale reserves waarbij het beleggen in goud een belangrijke rol kan innemen. Waarbij onzekerheid over de waardevastheid van de Europese en Amerikaanse staatsobligaties en spreiding van valutarisico’s van de euro en de dollar hierbij de drijfveren van zullen zijn. Los van alle economische misère, zullen ook de aanstaande Duitse verkiezingen een doorslaggevende rol gaan spelen over de toekomst van Europa.  Immers, het aantal anti-Europa aanhangers groeit gestaag en zonder Duitsland zullen we niet instaat zijn om Europa te redden. Hoe dan ook verwachten we dat we aan de vooravond staan van grote veranderingen en dat de kans groot is dat ons banksysteem er volledig anders uit komt te zien waarin fysiek goud niet langer meer een ondergeschikte rol zal spelen.