Morgen is er wel weer ander nieuws en niet te vergeten,  de struisvogeltechniek is door de eeuwen heen ook al zeer effectief gebleken. En struisvogels hebben we tegenwoordig ten overvloede. De hamvraag is dan ook, wanneer wordt er met effectieve maatregelen ingegrepen?

Van struisvogelpraktijken kunnen we Draghi niet betichten. Hij heeft op diverse manieren geprobeerd de euro omlaag te praten en de desinflatoire trend tegen te gaan. Nadat bekend werd dat de inflatie in maart zelfs verder gedaald is naar 0,5% heeft de ECB dan toch besloten dat het tijd is om een heel arsenaal aan maatregelen uit de kast te trekken. Duidelijk teken dat de Europese economie er niet beduidend goed voor staat.We weten allemaal dat de kredietverlening aan het bedrijfsleven al maanden op rij met miljarden afneemt en dat dat niet bijster handig is als je werkgelegenheid wil creëren en economische groei wil initiëren.

Als eerste grote centrale bank wereldwijd die een negatieve depositorente (0,1%) opgeeft, wil de centrale bank voorkomen dat er te veel geld bij de ECB wordt gestald. Te bedenken dat alleen Nederlandse banken al €152 miljard bij de ECB parkeren, kun je je wel stellen dat Draghi hiermee toch echt de stoute schoenen heeft aangetrokken. Duitse banken maken het overigens nog bonter: zij stalden vorige maand nog €223 miljard bij de ECB omdat zij niet aan het bedrijfsleven willen lenen.

De verwachting is dan dus ook dat met name de banken in deze drie landen er alles aan zullen doen om hun verliezen te compenseren. De kans is groot dat een negatieve depositorente er juist voor zal zorgen dat er minder geld in de economie terechtkomt. Het stimuleert juist banken om eerder de 3-jarige LTRO leningen af te lossen waardoor ook dat geld weer terug bij de ECB beland.

In 2012 ging de Deense centrale bank Draghi voor met een negatieve depositorente. Hierdoor hebben we kunnen zien dat het met name de spaarders waren die als gedupeerden uit de bus kwamen. De kans is immers zeer groot dat hierdoor de toch al nihile rentes nog verder zullen zakken, waardoor er niets anders overblijft dan op zoek te gaan naar alternatieven die wel rendement opleveren. En dat gaat vaak met een groter risico gepaard waar niet iedereen tegen bestand is. Gezien onze Nederlandse banken na Duitsland de meeste liquiditeiten parkeerden bij de ECB, mogen wij onze borst wel nat maken de komende tijd.

Daar komt bij dat de vraag dan ook is of de extra kapitaalinjectie van €400 miljard een toegevoegde waarde zal zijn. De ECB wil immers hiermee initiëren dat de banken voldoende liquiditeiten krijgen zodat ze de kredietverlening aan het bedrijfsleven eindelijk kunnen opvoeren (lees: überhaupt toepassen).

Daarnaast zijn er nog een tweetal andere problemen. Om te beginnen is het eigenlijk helemaal niet de taak van de ECB om op de politieke stoel te gaan zitten om de kredietverlening aan het bedrijfsleven te stimuleren. Dit is juist de taak van onze eigen o zo gewaardeerde politici. Maar die zijn te druk om zich bezig te houden met de vraag wie zich wel of niet Europeaan mag noemen en te speculeren wie er als eerste zal stoppen met de euro. En met de anti-Europese verkiezingsuitslagen is de kans ook groot dat dezelfde politici achterover zullen blijven leunen, wederom geen actie zullen ondernemen en vooral wachten totdat Draghi een misstap zet. En dat die misstap gaat komen is wel duidelijk. Want zolang de struisvogelplaag niet ingedamd wordt zal niemand zich geroepen voelen om ook maar iets te doen. Wij hopen dat het gevecht om het kandidaatschap als president van de Europese commissie in elk geval gewonnen wordt door een haan, zodat we in elk geval de euro nog een kans kunnen geven.

En dan is er nog dat andere probleem. Het verrassingseffect. Uiteraard komt de renteverlaging totaal niet als een verrassing en zal hierdoor wederom weinig effect hebben op de economie. Omdat het effect al enige tijd is ‘ingeprijsd’, reageerden de markten nauwelijks. De euro werd aanvankelijk zwakker, maar aan het einde van de dag stonden de koersen weer dik in de plus. Aandelen en obligatiekoersen reageerden al helemaal niet. Grootste reden hiervoor zal waarschijnlijk zijn dat de rente op obligaties al zeer laag is en de waardering van aandelen al een hele tijd zeer hard is opgelopen.

Hoe je het ook went of keert, de struisvogels zullen waarschijnlijk per definitie geen gouden eieren leggen. Waarom zouden ze ook. Zij houden er immers een compleet ander wereldbeeld op na. Nee, willen we gouden eieren, dan zullen we die in het oosten moeten zoeken.

Poetin laat geen kans onbenut om de dollar het vuur aan de schenen te leggen. Op het St Petersburg International Economic Forum verklaarde de Russische president dat het veiligstellen van de valuta- en goudreserves absolute prioriteit moet krijgen. Ook zegt hij dat het voor zowel zijn land als voor China heel het belangrijk is dat deze reserves op een verstandige manier worden bewaard. Dit past geheel in het straatje van het zware offensief dat hij op dit moment tegen de greenback voert. Volgens Poetin is het op dit moment zeer belangrijk om voorzichtig te zijn vanwege de huidige onzekere situatie in de wereldeconomie. En tussen neus en lippen werd er ook benadrukt dat China en Rusland verder zullen werken om de bilaterale handelsbetrekkingen in andere munten dan de dollar af te handelen.

We hoeven verder niet uit te leggen dat dit voor goud zeer positief zal uitwerken. Immers durven steeds meer economen te voorspellen dat de dollar zal instorten, waardoor de inflatie door het dak zal vliegen en goudprijs nieuwe recordniveaus zal kennen. Maar tot dat werkelijkheid wordt, is Rusland niet het enige land met gouden ambities.

De ambities van China op het vlak van de goudhandel liggen ook erg hoog. Het land is niet alleen de grootste consument van goud ter wereld, maar wil zoals bekend ook een steeds grotere rol spelen in de goudhandel. Dat doen ze door middel van hun eigen “Global Gold Exchange” in Shanghai, waar een groeiend aantal Chinezen goud kopen.

Maar ook in Dubai lijken ze er wel zin in te hebben. De handelsvolumes op de Dubai Gold and Commodities Exchange (DGCX) lieten afgelopen maand een nieuw record zien. De volumes stegen met 24%, een waarde van $31,5 miljard naar 1.017.991 contracten. Volgens de CEO van de DGCX heeft de stijging met name te maken met de verhoogde risico’s in de markten. Beleggers dekken zich door te hedgen tegen alle bestaande risico’s en bijkomende onvoorspelbare prijsbewegingen in.
Ondanks deze positieve ontwikkelingen zijn technische analisten er wel van overtuigd dat de goudkoersen op korte termijn nog verder kunnen zakken alvorens het edelmetaal eindelijk de lang verwachte stijgende trend zal volgend.