Inflatie stijgt en de centrale banken doen niets
21 februari 2017
1,8 procent. 2,5 procent. 1,8 procent. Dat zijn de meest recente inflatiecijfers voor de eurozone, respectievelijk de VS en het VK. De inflatie is daarmee in alle drie in jaren niet zo hoog geweest. En de stijging is niet eenmalig, de geldontwaarding neemt al ruim een half jaar gestaag toe.
Hier en daar kraaien sommige centrale bankiers victorie: de plaaggeest van deflatie die ze een paar jaar slapeloze nachten had bezorgd, is verdreven. Hoera!Het ziet er inderdaad sterk naar uit dat ze gelijk hebben. Afgaand op enkele vooruitlopende indicatoren, zoals de producentenprijsindex of inflatieverwachtingen, en met in ons achterhoofd de manier waarop de inflatie wordt berekend (prijsverandering ten opzichte van een jaar eerder), is de kans groot dat de inflatie de komende maanden zal blijven stijgen.
Hoewel ze overtuigd beginnen te raken dat ze deflatie verslagen hebben, zit de schrik er wel goed in bij de centrale bankiers. Deflatie moeten bestrijden, dat willen ze gewoonweg nooit meer meemaken. En dat betekent dat ze het allemaal wat minder nauw nemen met de stijgende inflatie dan in het verleden het geval is geweest. Wat heet: ze vinden de genoemde percentages nog wat aan de lage kant zelfs.
Nieuw project
Nu deflatie verlagen is, zijn de centrale bankiers bezig met een nieuw project, namelijk een voldoende groot buffer tegen deflatie aanleggen. Dat betekent niets anders dan dat de inflatie iets hoger moet.
Dat is de verklaring voor iets wat op het eerste gezicht opmerkelijk oogt: terwijl de inflatie de afgelopen maanden met grote stappen omhoog klom, hoorden we van de Fed en de ECB geluiden die erop duiden dat de rente toch niet zo snel als eerder beloofd omhoog zal gaan (Fed) en dat we er vooral rekening mee moeten houden dat het zeer ruime beleid nog ruimer kan worden (ECB).
De ECB legt de laatste tijd ook opvallend veel nadruk op ‘onderliggende inflatie’ ofwel inflatie zonder de energieprijzen erin. Die valt inderdaad lager uit en dé reden waarom de ECB op die maatstaf de nadruk legt, is dat de bank zo het ruim houden van het monetaire beleid of zelfs het verder verruimen ervan, wil proberen te rechtvaardigen. Met andere woorden: er was niets te horen wat erop wees dat de centrale bankiers aan deze en andere kant van de oceaan die stijgende inflatie een halt willen toeroepen. De langetermijnrente in de VS hoorde het zo te zeggen allemaal aan de trok zijn eigen conclusies. De rentes spoten omhoog.
In de eurozone gebeurde dat overigens niet, maar dat heeft een duidelijk aanwijsbare reden: het kwantitatief verruimen door de ECB, wat de langetermijnrentes in de muntunie onder de duim houdt en omlaag drukt.Dé vraag
Stijgende inflatie en de centrale banken die alles behalve haast maken daar iets aan te doen. Ervaring leert dat dat een prima omgeving is voor edelmetalen.
Uiteraard, ik beweer niet dat de inflatie in de eurozone of de VS dit jaar naar 4 procent zal klimmen of iets dergelijks. Maar ik weet wel een paar dingen. In de eerste plaats dat hoe meer de inflatie stijgt, des te meer nadruk de ECB en de Fed zullen leggen op de eerder genoemde ‘onderliggende inflatie’. In de tweede plaats dat 2 tot 3 procent inflatie per jaar en dat enkele jaren lang behoorlijk wat waarde van uw geld, denk aan spaargeld, uit zal hollen. En als ik het al over spaargeld heb: omdat de ECB de rente voorlopig echt niet gaat verhogen, gaat die spaarrente ook niet omhoog. Met stijgende inflatie betekent dat dat het reële spaarrendement almaar verder onder de 0 komt te liggen. Dat is nog voordat de fiscus met zijn vermogensrendementsheffing aankomt.
Uiteindelijk komt het op die ene vraag aan: heeft u er vertrouwen in dat uw centrale bank úw belang voor ogen heeft en er alles aan zal doen een verdere stijging van inflatie te voorkomen? Als het antwoord ‘ja’ is, dan hoeft u niets te doen om uw spaargeld te beschermen. Als het antwoord ‘nee’ is, dan zou ik toch maar rond kijken naar wat beschermingsmaatregelen.
