Na zich jarenlang vijandig opgesteld te hebben tegenover de buitenwereld, met name uiteraard ten opzichte van buurland Zuid-Korea, was er ineens een plotse wending in het Noord-Korea conflict. De Noord-Koreaanse leider Kim Jong-Un, die zijn jonge jaren doorbracht in Zwitserland, leek bereid te zijn tot een ultiem redmiddel om zijn communistisch regime te handhaven: zijn nucleaire wapenarsenaal. De reden dat de Verenigde Staten (en Zuid-Korea) geen grip op Noord-Korea hebben gekregen, is precies vanwege die nucleaire dreiging. Eén verkeerde actie en Kim Jong-Un kan grijpen naar een nucleaire represaille die duizenden dan wel miljoenen levens kan kosten.

Des te verbazingwekkender de plotse wending in de houding van Kim Jong-Un. Ineens was hij bereid om te onderhandelen met de Verenigde Staten. Ineens ging hij de beruchte grens over om de hand van zijn Zuid-Koreaanse even te schudden. Ineens stond hij op de foto en was hij bereid om het ´correcte´ te doen. Ineens was Kim Jong-Un bereid om concessies te doen inzake Noord-Korea´s nucleaire proeven.

Vanwaar die plotse verandering?

Trump kreeg in eerste instantie al het krediet. Wat andere politieke leiders jarenlang zonder succes hebben geprobeerd, lukte Trump in amper twee jaar tijd: de Noord-Koreanen op de knieën krijgen. In vijfentwintig jaar tijd, faalden Bill Clinton, George Bush en Barack Obama. En als Obama al een Nobelprijs van de vrede kreeg, iets wat een ware verdediger van vrede toch vooral de wenkbrauw doet fronsen, dan moet toch zeker ook Trump de Nobelprijs van de vrede uitgereikt krijgen? Het was Trump´s slinke onderhandelingstechnieken die “Little Rocket Man” (zoals Trump hem meerdere malen noemde in zijn tweets) op zijn knieën bracht. “I won’t fail”, zei Trump triomfantelijk.

Maar niet zo snel. Dit mag dan het verhaal zijn wat u overal leest, maar er kan stiekem meer aan de hand zijn. Zeg, bijvoorbeeld, dat Kim Jong-Un geen andere keuze had en slim van de ontstane situatie gebruikt wilde maken.

En volgens een groep Chinese wetenschappers was dat inderdaad het geval.

Of om iets preciezer te zijn: twee onafhankelijke groepen Chinese wetenschappers denken dat dit het geval was. Eén van de twee groepen waarschuwde dat de Punggye-ri-locatie voor atoomproeven op het punt om ineen te storten stond. Volgens een Japanse tv-zender zijn er bij een proef meer dan 200 Noord-Koreanen omgekomen nadat een tunnel ineenstortte. Bovendien zijn er geruchten dat de locatie volledig in elkaar is gestort.

In Punggye-ri zijn tenminste zes atoomproeven gehouden in het Mantap gebergte, dat nu gevaarlijk onstabiel is geworden nadat de proeven kunstmatige aardbevingen produceerden. Volgens een Chinese geoloog, ging het bij een explosie ruim 700 meter onder de Mantap bergpiek mis: een deel van het gebergte stortte in en de berg werd opgeblazen tot een hoop kleine fragmenten.

De berg was de ideale plek voor ondergrondse atoomproeven: met ruim 2100 meter boven zeeniveau was er genoeg ruimte voor verdekte proeven. Totdat het nu dus misging. De proeflocatie lijkt nu onbruikbaar geraakt te worden. Bovendien lijken de Chinezen een stokje gestoken hebben voor verdere atoomproeven: verdere proeven in Punggye-ri kunnen de actieve Changbai volkaan (op de grens tussen Noord-Korea en China) doen ontwaken.

Op het eerste oog lijkt dit ongeluk geleid te hebben tot een destructie van een van de Noord-Koreaanse atoomproeflocaties. En het lijkt erop dat Noord-Korea niet de middelen heeft om op korte termijn atoomproeven elders te hervatten. Niettemin was het volgens Noord-Korea allesbehalve een ongeluk: het opblazen van de tunnels in Punggye-ri was volgens de Noord-Koreanen een doelbewust teken van goede wil.

Kortom, het kan zomaar zijn dat Kim Jong-Un plotse bereidheid tot onderhandeling (met daarbij het sluiten van een proeflocatie en het stoppen van atoomproeven als ‘concessie’) een gevolg is van pure noodzaak in plaats van Trump’s onderhandelingstechnieken of Kim Jong-Un’s wens voor wereldvrede.

Het feit dat de ineenstorting van de belangrijkste locatie voor Noord-Koreaanse atoomproeven op de korte termijn verdere proeven zo goed als onmogelijk maken, lijkt genoeg reden voor de poging van Kim Jong-Un om te onderhandelen met de zuiderburen en de Verenigde Staten. Uiteindelijk kan het net zo goed zijn dat Kim Jong-Un simpelweg tijd probeert te kopen, in de hoop de atoomproeven binnen, zeg, twaalf maanden weer te hervatten.

Echter, nadat de Noord-Koreanen Amerikaanse vicepresident Mike Pence een “political dummy” noemde, besloot Trump de Singapore-top te annuleren. Nadat Trump de Singapore-top afblies, reageerde de Noord-Koreaanse minister van Buitenlandse Zaken ‘teleurgesteld’: “De aankondiging dat de top was afgezegd kwam voor ons als een totale verrassing. We kunnen niet anders zeggen dan dat we het heel erg zonde vinden.” Het lijkt wat ironisch dat uitgerekend Trump de top afzegt vanwege de term “political dummy”, nadat hij Kim Jong-Un eerder “Little Rocket Boy” en “fat and ugly” noemde.

Al met al, lijken de Noord-Koreanen vooral tijd te willen kopen en niet uit te zijn op vrede.

Zelfs als er een Singapore-top komt op 12 juni met Kim Jong-Un en Donald Trump, dan nog lijkt een verlenging van de geopolitieke onrust rond Noord-Korea bijna gegarandeerd. Kim Jong-Un greep de mislukte atoomproef en de ineenstorting van tunnels op de proeflocatie aan als onderhandelingsmiddel om ‘goede wil’ te tonen.

In feite lijkt Kim Jong-Un allesbehalve goedgezind: hij kan niet anders nu door het ongeluk zijn vermogen om verdere atoomproeven te doen gehavend is. Langdurige onderhandelingen en over en weer vertragingen veroorzaken om genoeg tijd te rekken lijkt daarom het devies.

En het uitblijven van een blijvende oplossing in het slepende conflict met Noord-Korea is goed nieuws voor de goudprijs. Vandaar die (misschien kortstondige) opleving in goud.