Kijken we naar de reële tienjarige staatsrente in de VS, dan zien we meteen dat die om en nabij 0 procent noteert. Dat is, historisch gezien, zeer laag. Alleen medio jaren zeventig, begin jaren tachtig en aan het begin van de laatste financiële crisis, stond de reële tienjarige staatsrente in de VS zo laag. Met andere woorden: de financiële condities zijn zeer vriendelijk voor de aandelenkoersen. In het verleden lieten de aandelenkoersen in de VS juiste imposante stijgingen zien bij renteniveaus die we tegenwoordig zien.

Als er veel aanwijzingen zouden zijn dat de economische situatie behoorlijk dreigt te verslechteren, dan zou zo’n forse daling van de koersen niet vreemd ogen, ook al zou de tienjarige rente onder de 3 procent liggen. Van zo’n verslechtering zou sprake zijn als de handelsoorlog in de wereld uit de hand zou dreigen te lopen. De afgelopen tijd hebben we echter juist een de-escalatie daarvan gezien.

De Verenigde Staten hebben een nieuw vrijhandelsakkoord met Canada en Mexico afgesloten en ook de ruzie met de Europese Unie is bijgelegd.

Ten aanzien van Brexit, een andere potentiële bron van zorg, als de EU en het Verenigd Koninkrijk zonder een akkoord uit elkaar zouden gaan, is te melden dat een akkoord juist binnen handbereik lijkt te zijn. Dat zei niemand minder dan Michel Barnier, die namens de EU die onderhandelingen voert. Kortom, als iemand dat met grote mate van zekerheid kán weten, dan is hij het wel.

De economische groei is hoog en de vooruitzichten uitstekend te noemen, dus ook uit die hoek is maar weinig reden te zien voor een structurele daling van de aandelenkoersen.

Zouden er concrete aanwijzingen zijn dat de inflatie op korte termijn uit de hand dreigt te lopen, dan zou dat de aandelenkoersen omlaag drukken. Maar ook op dat front geldt dat dat niet het geval is. Natuurlijk, de inflatie kan de komende tijd iets verder stijgen door de recent duurder geworden olie maar van een dreigende torenhoge geldontwaarding is geen sprake.  Al met al is het maar moeilijk te zien waarom de daling van Dow Jones van gisteren het begin zou moeten zijn van een langdurige bear market.

Wat wel een bijna historisch feitje is, is dat aandelenkoersen het bijzonder goed doen na de Amerikaanse parlementsverkiezingen. Gemiddeld genomen zijn de koersen in de twaalf maanden na die zogeheten midterm elections sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog met 14,5 procent gestegen. De volgende editie van die verkiezingen staat op de agenda voor 6 november, minder dan een maand verwijderd.

Ook wijst de historie uit dat de aandelenkoersen hun piek bereiken tussen 9 tot 18 maanden nadat de rentecurve omgekeerd wordt (9 tot 18 maanden, afhankelijk van welke index men kiest en naar welke twee rentes men kijkt om vast te stellen of de rentecurve invers is geworden). Aangezien het verschil tussen de lange en korte rentes in de VS de laatste maanden behoorlijk geslonken is, is die zogeheten inverse yieldcurve een regelmatig terugkerend onderwerp in de media omdat die in het verleden altijd een periode van laagconjunctuur c.q. recessie voorafging. Het is goed om niet te vergeten dus dat dat fenomeen ook een behoorlijke stijging van de aandelenkoersen inluidde.

Gegeven al het bovenstaande is een rap herstel van de aandelenkoersen te verwachten de komende tijd, met zeer waarschijnlijk nieuwe records in het verschiet.

Die verwachting stoel ik ook op de woorden van Jerome Powell, voorzitter van de Fed, geuit eind september dit jaar, tijdens zijn persconferentie na afloop van de regulieren vergadering van het rentecomité van de Fed. Gevraagd naar onder welke omstandigheden de Fed de officiële rente minder vaak zou verhogen dan gepland, zei hij dat dat onder meer zou gebeuren bij een significante en langdurige correctie op de financiële markten. Daarnaast gaf hij ook aan dat “een van de belangrijkste lessen van de financiële crisis is dat de stabiliteit van het financiële systeem belangrijk is.” Wanneer zou de stabiliteit van het financiële systeem gevaar lopen? Bij stijgende rentes en dalende aandelenkoersen.

Kijkend naar de komende maanden zou het me niet verbazen als de aandelenkoersen in de VS herstellen en dus de goudprijs het lastig krijgt verder te klimmen. Zoals eerder gesteld verwacht ik een stijging van de goudprijs in de toekomst. Ik ben van mening dat de periode van stijgende edelmetalenprijzen niet aangevangen is met de recente stijging van de goudprijs.