Het edelmetalenprijzenlandschap voor 2018: een overzicht
11 september 2017
Toch weer niet. Beleggers hebben vorige week niet dat gehoord van Mario Draghi, de baas van de ECB, waar ze op hoopten, namelijk vanaf wanneer, hoe en hoe snel de bank haar beleid van quantitative easing zal gaan afbouwen. Kom terug in oktober, dan krijgt u dat te horen, was zijn boodschap aan de in de zaal verzamelde journaille en achter hun schermen gekluisterde miljoenen beleggers en handelaren in de wereld.
Hoewel ook hiervoor geld tdat uitstel geen afstel is, betekent het vooruitzicht op afbouw van QE door de ECB niet dat het monetaire beleid in het euroland in de nabije toekomst zal normaliseren. Ook al begint de ECB met het ontmantelen van QE begin volgend jaar en ook al rondt de bank die operatie af in loop van 2018, dan nog blijft het monetaire beleid nog jaren zeer ruim.
Hoe dat zo? Draghi was heel helder wat dat betreft: de ECB gaat de officiële rente pas een lange tijd nadat de bank gestopt is met QE verhogen. Kijken we naar de Fed en hoe lang het daar duurde tussen het einde van QE en de eerste renteverhoging, dan betekent dat een pauze van om en nabij 1,5 jaar.
Aangezien de ECB maar één doelstelling heeft, namelijk inflatie onder maar in de buurt van 2 procent te houden en dat op middellange termijn (lees zo’n twee jaar vooruitkijkend), bieden inflatievoorspellingen voor de komende jaren ons een andere manier om te proberen in te schatten wanneer de bank uit Frankfurt aan de renteknoppen zal komen.
Langzaam is het sleutelwoord
Natuurlijk, het wemelt van inflatievoorspellingen daarbuiten, welke moeten we gebruiken? De ervaring leert dat de ramingen over prijsstijgingen van de ECB-economen voor het ECB-bestuur belangrijker zijn dan de rest.
Die ramingen vertellen ons dat de inflatie in 2018 1,2 procent zal bedragen en in 2019 1,5 procent, onder de aanname dat het monetaire beleid onveranderd blijft (er zijn er nog meer, zoals de prijs van olie en de koers van EUR/USD om maar wat te noemen). Dat is simpelweg te ver verwijderd van waar de ECB de inflatie graag ziet, zeg maar op 1,8 of 1,9 procent. Kortom, ook deze second opinion lijkt sterk te suggereren dat een eerste renteverhoging in jaren op zijn vroegst en in het meest gunstige geval ergens in 2019 te verwachten is.
Maar wacht, dat is niet alles! De bank zegt ook duidelijk dat wannéér ze begint met renteverhogingen, dat proces heel langzaam zal verlopen. Een kleine renteverhoging en dan enkele maandenlang aankijken hoe de economie en de markten erop reageren voordat een nieuw stapje volgt. Wederom is de Fed een goed voorbeeld van wat we in de eurozone kunnen verwachten te zijner tijd op dat gebied.
Nu we het toch over de Fed hebben: het ziet ernaar uit dat de kans groter is dat Oranje zich voor het WK zal kwalificeren en dat WK wint dan dat de Fed tussen nu en eind 2018 de officiële rente nog eens vier keer zal verhogen. Voor de niet-voetballiefhebbers onder u: Oranje kan het WK alleen maar halen als zich niet een voetbalwonder voordoet maar een voetbalwonder in kwadraat. Laat ik het zo zeggen: ik zal nog eerder drie maanden achter elkaar de jackpot bij de Staatsloterij winnen.Kim Jung-un
Wat het bovenstaande betekent is dat het monetaire beleid aan beide kanten van de Atlantische Oceaan nog een lange tijd zeer ruim zal blijven. Geschiedenis leert ons dat dat doorgaans een periode is waarin edelmetalen het meer dan goed doen.
Natuurlijk, hoe die het doen hangt niet alleen van het monetaire beleid af. Geopolitiek is bijvoorbeeld ook een belangrijke factor, net als politieke ontwikkelingen vooral binnen de VS.
Het vergt niet veel fantasie om je voor te stellen dat het gedoe rondom en met Noord-Korea niet iets is dat snel zal overwaaien. Het conflict heeft alles in zich om op zijn minst nog voor een lange tijd voor spanningen te zorgen met een niet te verwaarlozen kans op escalatie.
In de VS is het een politieke chaos om het maar heel kort samen te vatten. Hoewel de Republikeinen zowel het Witte Huis als een meerderheid in beide Kamers hebben, slagen ze er niet in daar gebruik van te maken. Soms denk ik dat ze zelfs een resolutie dat het buiten regent ingediend op een dag waarop het buiten daadwerkelijk regent, niet zouden kunnen aannemen met een simpele meerderheid die ze hebben.
Dit is van belang omdat de federale overheid binnenkort weer eens tegen het schuldenplafond aan komt te hikken. Kort door de bocht: wordt het schuldenplafond niet verhoogd op tijd, dan dreigen de VS technisch gezien failliet te gaan. Voor het komend jaar is ook nog geen budget, hoewel het begrotingsjaar op 1 oktober start. Waarom niet? U raadt het al: omdat de Republikeinen, die in principe geen Democraten en hun stemmen nodig hebben, onderling verdeeld zijn en met elkaar ruziën.
Bovendien speelt bij dit alles voor alle leden van de Tweede Kamer en één derde van de Eerste Kamer dat de parlementsverkiezingen van eind volgend jaar steeds dichterbij komen en dus de noodzaak alvast campagne te gaan voeren. Waar de een stemmen wint als zijn achterban hem als een Trump-bondgenoot ziet, zijn er genoeg zittende Republikeinse parlementariërs waarvoor juist geldt dat zich afzetten tegen President Trump stemmen zal opleveren bij die verkiezingen.
Aanhoudend zeer ruim monetair beleid in de VS én de eurozone, hoog blijvende zo niet toenemende geopolitieke spanningen en het vooruitzicht op een mogelijke verdieping van het politieke chaos in de VS…het zijn allemaal zaken die de edelmetalenprijzen eerder kunnen opstuwen dan omlaag sturen de komende maanden.
